Waterzilverspar

• Oorsprong van zilverspar
• Verzorging en locatie van zilversparren
• Gesneden zilverspar
• Waterzilverspar
• Bemest zilverspar

Oorsprong van zilverspar

De zilverspar (Abies alba) is een Europese naaldboomsoort binnen de dennenfamilie. Hij wordt tot 60 meter hoog en kan tot 600 jaar oud worden. Hij staat bekend om zijn witachtige, gladde bast en zijn langwerpige, zachte naalden, die groen van kleur zijn en in trossen aan de takken groeien.

In de mythologie werd de zilverspar vaak als een heilige boom beschouwd en in veel culturen vereerd. Voor de oude Germaanse volkeren was het een symbool van eeuwige vitaliteit, constante groei en onuitputtelijke vruchtbaarheid.

De zilverspar is een eenhuizige conifeer die zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen produceert. De mannelijke bloemen zijn te herkennen aan hun gele, hangende bloeiwijzen, terwijl de vrouwelijke bloemen klein en rond zijn. Zilversparnaalden zijn zacht en groeien in trossen aan de takken. Ze zijn groen en hebben een glanzend oppervlak. De kegels van de zilverspar zijn groot en kegelvormig en bevatten de zaden van de boom. Ze rijpen elk jaar en gaan open tijdens droogte, waardoor de zaden zichtbaar worden.

De naalden en hars van zilverspar worden in de geneeskunde gebruikt. Ze bevatten essentiële oliën en worden gebruikt in de vorm van thee, inhalatie en baden als natuurlijke remedies tegen luchtwegaandoeningen, ontstekingen en pijn. Vanwege de aromatische geur en harsachtige smaak is zilversparhout ook populair voor het maken van wierookstokjes, parfums en in de aromatherapie.

Verzorging en locatie van zilversparren

De zilverspar geeft de voorkeur aan een standplaats met veel zonlicht en goed doorlatende, voedselrijke grond. Hij kan echter ook gedijen in gedeeltelijk schaduwrijke gebieden en in gebieden met een slechte bodemkwaliteit, zolang er voldoende water en voedingsstoffen beschikbaar zijn. In warme en droge streken geeft de zilverspar de voorkeur aan locaties in de schaduw en de grond droogt niet volledig uit.

Gesneden zilverspar

Om de groei te bevorderen en het uiterlijk te verbeteren, kunnen er regelmatig snoeimaatregelen op de zilverspar worden uitgevoerd. Deze worden in het voorjaar uitgevoerd, waarbij dode, zieke en beschadigde takken worden verwijderd.

Waterzilverspar

Als gevolg van de klimaatverandering komen er steeds vaker warmere en drogere periodes voor, met gevolgen voor de natuur en vooral voor de bomen. Afhankelijk van de standplaats en de klimaatsituatie kan het nodig zijn de zilverspar vaker water te geven dan voorheen. De vereisten voor zilversparwater kunnen variëren, afhankelijk van de grootte en locatie. Zilverspar heeft echter over het algemeen weinig water nodig en kan gedijen in gebieden met weinig regenval. Hij is over het algemeen goed aangepast aan droge gronden en kan droge periodes verdragen. Tijdens het groeiseizoen moet de zilverspar regelmatig worden bewaterd. De grond moet vochtig maar niet nat worden gehouden. De volgende watergift mag pas plaatsvinden als de grond weer droger is geworden. Traditioneel water geven met een slang kan ertoe leiden dat er te veel water in één keer op de grond terechtkomt en vervolgens verdampt of wegvloeit voordat het de wortels bereikt.
Met irrigatieringen voor boombaden Water geven gaat efficiënter en er wordt water bespaard. Druppelirrigatie zorgt ervoor dat er voortdurend water in de grond terechtkomt, waardoor de ondiepe wortels het water beter kunnen opnemen. De irrigatiering bedekt ook het oppervlak van de grond, waardoor vocht niet kan verdampen. De capaciteit van de baumbad irrigatieringen bedraagt ​​55 liter en is voldoende om jonge en vers aangeplante bomen te voorzien. Bestaande bomen kunnen meer water verdragen en 15 liter per m² is een goede richtlijn.
Het bevestigen en vullen van waterzakken voor de zilverspar is eenvoudig en ongecompliceerd. De ring wordt als een sjaal om de boomstam geplaatst. De volgende stap is het vullen van de “waterdonut” met voldoende water totdat de ring vol is.

Bemest zilversparren

De beste tijd om Bevruchten van zilversparren is in de herfst en lente. Hiervoor is compost of plantenmest geschikt. Een mulchlaag van schorscompost in het wortelgebied helpt vocht in de grond vast te houden en de groei van onkruid te onderdrukken.