Manna-as, bloemenas water geven

• Oorsprong van Manna Ash
• Manna Ash-verzorging en locatie
• Het kappen van manna-as
• Bemesting van Manna-essenbomen
• Manna-as water geven

Oorsprong van Manna Ash

De Manna-es (Fraxinus ornus) is een bladverliezende, middelgrote boom uit de olijffamilie (Oleaceae) en komt oorspronkelijk uit de warme, droge streken van Zuid-Europa en West-Azië. Het natuurlijke verspreidingsgebied omvat het Middellandse Zeegebied, de Balkan, Zuid-Frankrijk, Italië en Turkije. De plant groeit het liefst op zonnige, kalkrijke hellingen, in open bossen en struiken – vaak samen met zachte eiken, haagbeuken, ceders en andere boomsoorten die goed tegen droogte kunnen.

Zelfs in de oudheid stond de Manna-as bekend om zijn helende eigenschappen: het zoete sap van de plant, het zogenaamde “manna”, werd verkregen door de bast te krassen en werd gebruikt als een mild laxeermiddel, zoetstof en medicijn. Deze vorm van gebruik werd tot in de 20e eeuw commercieel beoefend, vooral in Zuid-Italië, Sicilië en Zuid-Calabrië. Het ‘manna’ bevat voornamelijk mannitol, een suikervervanger met veelzijdige toepassingen in de farmaceutische en voedingsmiddelenindustrie.

In de tuin- en landschapsarchitectuur wordt de Manna-es nu gewaardeerd om zijn droogtebestendigheid, aantrekkelijke bloemen en losse groei. De hoogte bedraagt ​​10 tot 15 meter, maar blijft doorgaans kleiner, vooral als hij als grote struik of meerstammige boom wordt gekweekt. In mei en juni bloeit de plant met opvallende, witte, sterk geurende pluimbloemen die grote aantallen bijen en andere insecten aantrekken. De kleine, gevederde blaadjes lopen laat uit en vormen een lichte, mediterrane kroon.

Manna Ash-verzorging en locatie

De Manna Ash is een echte zonaanbidder en gedijt het beste op een beschutte plek in de volle zon. De plant prefereert kalkrijke, losse en goed gedraineerde grond, maar tolereert ook zanderige, droge of steenachtige locaties, zolang er maar geen sprake is van permanente wateroverlast. Doordat de boom goed bestand is tegen droogte, is het een ideale stadsboom voor het veranderende klimaat. De boom is winterhard tot circa -20 °C, hoewel jonge bomen op moeilijke locaties tijdens de eerste winters een lichte stambescherming nodig hebben. Ook hitte en sterk zonlicht worden door de plant niet aangetast. Ook op reflecterende ondergronden zoals grind, steen of bestrating blijft de plant vitaal. Hierdoor is het een waardevolle boom voor mediterrane tuinen, voortuinen, glooiende terreinen of op hellingen.

De wortels van de Manna-es zijn sterk maar niet agressief. De plant vormt een wijd vertakt wortelstelsel en verdraagt ​​zelfs matige droogte. De bladeren beginnen doorgaans pas in mei te verschijnen, wat betekent dat de boom wat later uitloopt dan veel andere inheemse bomen. Hierdoor is hij minder gevoelig voor late vorst.

Het kappen van manna-as

De Manna Ash heeft een natuurlijke, goed gestructureerde groei en heeft zelden verzorging nodig. Snoeien. Op jonge leeftijd kan een voorzichtige snoeibeurt helpen om een ​​harmonieuze kroonstructuur te bevorderen of de meerstammige struik in vorm te brengen. Ideaal is de late winter of het vroege voorjaar, voordat de sapstroom op gang komt. Verwijder indien nodig dode, beschadigde of slecht groeiende takken. Ook het gericht uitdunnen van individuele scheuten kan de groei stimuleren en de vorm verbeteren. Omdat de Manna-es goed snoeit, kan hij indien nodig verder worden teruggesnoeid – bijvoorbeeld bij het verjongen van oude bomen, het snoeien van planten of bij een herinrichting. Regelmatig snoeien is echter niet nodig: de natuurlijke, losse groei is juist een deel van zijn charme. Te veel ingrepen zouden dit karakter eerder verstoren.

Moet ik Manna-essen bemesten?

De Manna Ash kan overweg met zeer arme grond en heeft doorgaans geen extra water nodig. bevruchting. De plant groeit vooral op kale, kalkrijke locaties, maar gedijt ook goed op ruwe grond of droge hellingen. Een lichte toediening van voedingsstoffen in het voorjaar kan de groei en vorming van fijne wortels bij jonge planten ondersteunen. Compost, hoornschaafsel of een kleine hoeveelheid rijpe mest zijn ideaal, licht in de buitenste wortelzone gewerkt of bedekt met een dunne laag Mulchlaag gecombineerd. Op deze manier wordt de bodem niet overbemest, maar juist verrijkt en gerevitaliseerd. Minerale meststoffen en meststoffen op basis van stikstof moeten worden vermeden. Ze bevorderen een onnodig zachte, onstabiele groei, wat noch wenselijk noch blijvend belangrijk is.

Manna-as op de juiste manier verwerken!

Hoewel de Manna-es als een boom wordt beschouwd die goed tegen droogte kan, is het een doelbewuste boom. Wasserversorgung cruciaal in de groeifase. Geef de plant de eerste drie tot vijf jaar na het planten regelmatig water, maar niet overmatig. Dit is vooral belangrijk in droge lentes of lange zomers. Het beste is om de plant 's ochtends of 's avonds flink water te geven, zodat het water diep in de grond kan doordringen. Korte, oppervlakkige watergiften bevorderen een oppervlakkig wortelstelsel, waardoor de boom op de lange termijn gevoeliger wordt voor droogte.

Een bijzonder effectieve en waterbesparende optie is het gebruik van de boombad waterzak. Deze wordt rond de stam geplaatst, gevuld met maximaal 100 liter water, en geeft het water langzaam en gelijkmatig af aan de grond gedurende vele uren. Zo wordt ervoor gezorgd dat het vocht diep in de wortelzone doordringt, daar waar het nodig is. De baumbad gietzak is ideaal voor mediterrane houtachtige planten zoals de manna-es: hij vermindert de verdamping, bespaart tijd en vergemakkelijkt de verzorging, vooral op warme dagen of in droge periodes.