Thuja water geven, boom des levens

De Thuja, ook wel levensboom genoemd, behoort tot de cipressenfamilie (Cupressaceae) en omvat verschillende soorten die inheems zijn in Noord-Amerika en Oost-Azië. De Thuja werd in de 16e eeuw in Europa geïntroduceerd en groeide al snel uit tot een populaire sier- en haagplant. 

In zijn natuurlijke habitat prefereert de Thuja vochtige, dichtbeboste gebieden. Thuja occidentalis komt oorspronkelijk uit Oost-Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten, terwijl Thuja plicata oorspronkelijk uit de regenwouden van de Pacific Northwest komt. Onder optimale omstandigheden kan de reuzenthuja meer dan 50 meter hoog worden. Hier in Centraal-Europa blijft hij echter aanzienlijk kleiner, meestal tussen de 4 en 15 meter.
De Duitse naam "Levensboom" verwijst naar de symboliek van groenblijvende planten, die stabiliteit, vitaliteit en bescherming vertegenwoordigen. Thuja wordt al sinds de oudheid gebruikt in de volksgeneeskunde, bijvoorbeeld als homeopathisch middel of als ingrediënt in wierookmengsels. Botanisch gezien is de Thuja een conifeer met schubachtige bladeren en kleine kegels, die vooral gewaardeerd wordt om zijn dichte, gelijkmatige groeiwijze.

Thuja verzorging en locatie

De Thuja is een makkelijk te verzorgen boom, maar stelt wel bepaalde eisen aan de standplaats en de bodem. Een zonnige tot halfschaduwrijke plek is ideaal. Hoewel de Thuja ook schaduwrijke plekken verdraagt, is de groei op deze plekken meestal minder dicht. 
De grond moet fris tot vochtig, voedselrijk en goed gedraineerd zijn. Wateroverlast wordt slecht verdragen. Aanhoudend droge of zanderige grond is eveneens problematisch, vooral voor jonge planten. Een humusrijke leemgrond die vocht vasthoudt, maar ook goed gedraineerd is, is ideaal.

Eenmaal gevestigd, is de Thuja bestand tegen vele omgevingsfactoren: wind, vorst en stedelijk klimaat vormen over het algemeen geen probleem. Hij is echter gevoelig voor zout, zoals strooizout in de winter. Vorst in combinatie met winterzon kan ook tot droogteschade leiden, omdat de naalden water verdampen zonder dat er water vanuit de bevroren grond wordt aangevuld. Vooral jonge Thuja's hebben daarom baat bij een lichte winterbescherming zoals vliesdoek of rijshout.

Thuja snijden

Thuja verdraagt snoei uitstekend en dient regelmatig gesnoeid te worden, vooral als hij als haag wordt aangeplant. Zonder regelmatige snoei kan de plant aan de basis kaal worden en zijn dichte, compacte groeiwijze verliezen.
De beste tijd voor een snoeien De snoei is in het late voorjaar (mei-juni) nadat de eerste scheuten verschijnen. Een tweede snoeibeurt kan in de nazomer (augustus). Het is belangrijk om alleen in het groene, jonge hout te snoeien. Als u te diep in het oude, houtachtige binnenste van de plant snoeit, zal de thuja daar meestal niet meer uitlopen. Ga daarom voorzichtig te werk bij het snoeien en zorg ervoor dat de vorm zoveel mogelijk uniform blijft.

Voor een dichte en gezonde haag is een conische snoei aan te raden: breder aan de onderkant dan aan de bovenkant. Zo kan er meer licht bij de onderste takken komen, wat een gelijkmatige groei bevordert. Een schone, scherpe heggenschaar voorkomt beschadiging van de scheuten. Snoei niet op zeer warme of vorstgevoelige dagen, omdat de plant dan extra gevoelig is.

Moet ik thuja's bemesten?

Hoewel de Thuja als relatief weinig veeleisend wordt beschouwd, is gerichte bevruchting Verbeteren de groei en weerstand tegen ziekten en omgevingsinvloeden, vooral op voedingsarme bodems. 
In het voorjaar, idealiter in maart of april, kan een organische meststof met langwerkende werking of een speciale meststof voor coniferen worden toegediend. Op bijzonder zandige gronden wordt een tweede toediening in juni aanbevolen. Stop de bemesting na de late zomer om te voorkomen dat de afrijping van de scheuten vóór de winter wordt verstoord.
Organische meststoffen zoals hoornschaafsel, compost of boomschorshumus zijn bijzonder geschikt omdat ze niet alleen voedingsstoffen leveren, maar ook de bodemstructuur verbeteren. Het is belangrijk dat de meststof niet rechtstreeks op de stam wordt aangebracht, maar in de buitenste wortelzone wordt gewerkt. De omtrek van de boomkroon is hiervoor een goede richtlijn. 
Tekenen van een voedingstekort zijn onder andere lichtgroene of gelige naalden en een over het algemeen schaarse groei. Een bodemanalyse kan duidelijkheid verschaffen en helpen bij het bepalen van de juiste bemestingsaanbevelingen.

Geef Thuja voldoende water!

Thuja's hebben regelmatig en overvloedig water nodig, vooral in de eerste jaren na aanplant. Voldoende irrigatie is cruciaal voor de gezondheid van de plant, vooral tijdens lange droge periodes, die steeds vaker voorkomen door klimaatverandering.
Jonge planten hebben de eerste twee tot drie jaar na aanplant goede verzorging nodig, omdat ze nog geen diep wortelstelsel hebben ontwikkeld. De regel is: geef minder vaak, maar wel grondig water. GiessenIdealiter is de grond vochtig, zodat het water diep in de wortelzone doordringt. Oppervlakkig water geven leidt vaak alleen tot verdamping, zonder de plant daadwerkelijk te voeden.

De beste tijd om water te geven is 's ochtends of 's avonds. Wateroverlast moet absoluut worden vermeden, omdat dit wortelrot kan veroorzaken. De grond moet tussen de gietbeurten lichtjes uitdrogen, maar niet volledig. 
Bij zichtbare droogtestress – bijvoorbeeld gele, bruine of gekrulde naalden – is snel handelen geboden. In dergelijke gevallen is een Irrigatie zak, zoals die van baumbad, kan zeer nuttig zijn. Deze geeft het water druppelsgewijs gedurende enkele uren af, waardoor de wortels het effectief kunnen opnemen. Tegelijkertijd wordt de verdamping geminimaliseerd en water bespaard. Dit is een nuttige aanvulling op de traditionele watergeefmethode, vooral voor jonge thuja's of bij aanplant op hellingen of in zandgrond.