Giet walnoot

• Oorsprong van de walnootboom
• Verzorging en locatie van notenbomen
• Notenboom kappen
• De walnootboom water geven
• Bemest de walnootboom

Walnoot oorsprong

De walnoot (Juglandaceae regia) is een bladverliezende loofboom en behoort tot de walnotenfamilie. Walnotenbomen kunnen tot 30 m hoog worden, een stamomtrek van maximaal 4 m bereiken en, op gunstige locaties, tot 160 jaar oud worden.

Voor de oude Grieken was de walnotenboom een ​​symbool van vruchtbaarheid en werden de noten beschouwd als voedsel voor de goden. De Romeinen brachten de walnoot naar Duitstalige landen en rond 800 na Christus was het Karel de Grote die de teelt van walnotenbomen aanbeveelde en beval.

Wanneer hij vrijstaand staat, ontwikkelt hij een brede kroon met een diameter tot 40 m en uitgestrekte takken. Als hij jong is, is de bast glanzend, lichtgrijs en glad. Later ontwikkelt zich een in de lengterichting gebarsten, zwartgrijze bast. De walnoot loopt pas in mei uit. Dit maakt het een van de laatste loofbomen die na de eik uitlopen. Ze ontwikkelen eerst groengele mannelijke bloemen. Dit zijn met stuifmeel beladen, hangende katjes die tot 12 centimeter lang worden. De vrouwelijke bloemen volgen ongeveer vier weken later. Ze staan ​​per twee of drie op de nieuwe scheuten. Het duurt ongeveer 15 tot 20 jaar voordat de walnoot voor het eerst vrucht draagt. De bladeren van de walnoot zijn geveerd en elk blad meet maximaal 40 cm. Hij is uitgerust met maximaal negen ovale individuele bladeren, die elk 15 cm lang kunnen zijn. Het enkele eindblad aan de punt is altijd het langst. De walnoten zijn rijp van september tot oktober en zijn omgeven door een groene vruchtschaal. Als de noten rijp zijn, barst deze fruitschaal open.

Het wordt al duizenden jaren gekweekt, voornamelijk vanwege de noten. De walnoten vormen al eeuwenlang een belangrijk onderdeel van het dieet van mensen. En vandaag de dag heeft de noot nog steeds een belangrijke betekenis als gezonde en ecologische bron van eiwitten en vetten. Tijdens de twee wereldoorlogen werd het hout gebruikt om wapens te maken, wat leidde tot een drastische vermindering van de voorraad. Tegenwoordig is het zeer gewild als kostbaar hout en wordt het gebruikt om waardevolle meubels te maken.

Walnootverzorging en locatie

De walnoot geeft de voorkeur aan beschutte, warme en zonnige locaties. Het is hittetolerant en geeft de voorkeur aan lichtzure tot alkalische grond. De walnoot is niet erg droogtetolerant en ook niet erg winterhard, vooral niet als hij jong is. Daarom zijn er een paar dingen waar je rekening mee moet houden als het koud en droog is. Ook is hij kwetsbaar voor late vorst. Anders heeft deze boom niet veel verzorging nodig. De walnotenboom is een diepgewortelde boom en gedijt het beste in diepe grond die een sterke penwortelgroei mogelijk maakt. Als de walnoot jong is, ontwikkelt hij eerst een penwortel die heel sterk is. De zijwortels vertakken zich van deze hoofdwortel en delen zich vervolgens. Na verloop van tijd vormt dit een hartwortelsysteem.

Walnoot gesneden

Regelmatig snoeien is bij de walnoot niet nodig. Als de boom moet worden gekapt, is de late zomer de beste tijd. Vanaf half augustus tot eind september begint de walnoot zich voor te bereiden op de winter en is de sapdruk zwak. Snijwonden bij walnoten genezen over het algemeen heel langzaam. Steil stijgende scheuten kunnen concurreren met de centrale scheut en leidende takken en moeten in het jaar waarin ze uitkomen aan de basis worden verwijderd.

Giet walnoot

Klimaatverandering heeft uiteenlopende gevolgen voor de natuur en veel bomen hebben last van de hete en droge periodes. Afhankelijk van de locatie en de klimaatgerelateerde situatie kan vaker water geven nodig zijn dan voorgaande jaren. De walnotenboom is niet droogtetolerant en is daarom in droge tijden afhankelijk van extra irrigatie. Dit is vooral van cruciaal belang voor jongere bomen. Om een ​​rijke oogst te realiseren is water geven ook bij oudere bomen belangrijk. Hoeveel water een walnoot nodig heeft, is afhankelijk van meerdere factoren zoals de lengte van de droogperiode en de conditie van de boom. Een vast bedrag van 75 tot 100 liter per bewateringscyclus kan worden geschat voor jonge bomen en 150 tot 200 liter per bewateringscyclus voor oudere bomen.
Walnootbomen water geven is ideaal baumbad irrigatiezakken. Bij conventioneel besproeien met een tuinslang verdampt of stroomt veel vocht weg. Om deze reden kunt u met baumbad-irrigatiezakken efficiënter water geven en zelfs water besparen. Twee kleine gaatjes laten het water gedurende meerdere uren gelijkmatig in de grond stromen als druppelirrigatie. Dit betekent dat het water beter wordt opgenomen in de omringende grond en door de wortels dan bij conventionele watergift.
De irrigatiezak bedekt het oppervlak van de grond en voorkomt daardoor dat water verdampt. Het bevestigen en vullen van de waterzakken is eenvoudig en ongecompliceerd. De tas wordt als een jasje om de boomstam geplaatst en afgesloten met een ritssluiting. De volgende stap is om de zak met voldoende water te vullen zodat er na verdere uitlijning geen kreukels in het onderste gedeelte te zien zijn en deze vervolgens te laten vollopen. Door het vullen van een irrigatiezak worden jonge bomen voorzien van voldoende water. Bij bestaande bomen met een grotere stamdiameter kunnen twee tot drie bewateringszakken met een ritssluiting aan elkaar worden gekoppeld. Bovendien zorgt een dikke laag mulch van gemaaid gras ervoor dat de grond niet zo snel uitdroogt.

Bemest walnotenbomen

Walnootbomen zijn relatief weinig veeleisend en kunnen in het voorjaar worden gekweekt met compost en hoornmeel bevrucht zijn.