Wilde appel water geven

• Oorsprong van wilde appel
• Verzorging en locatie van wilde appels
• Wilde appels snijden
• Bemesten van wilde appels
• Wilde appel water geven

Oorsprong van wilde appel

De wilde appel (Malus sylvestris) is de oervorm van alle tegenwoordig geteelde appels. De plant komt oorspronkelijk uit Europa en groeit in lichte loofbossen, bosranden en boomgaarden. In Duitsland is het een van de zeldzaamste inheemse boomsoorten en staat onder speciale bescherming. Het natuurlijke verspreidingsgebied strekt zich uit van Spanje tot Scandinavië en verder in de Kaukasus.

De wilde appel groeit meestal als een kleine boom of grote struik en bereikt een hoogte van maximaal 10 meter. De kroon is losjes opgebouwd, vaak met overhangende takken. In het begin is de schors glad en grijsachtig, maar naarmate de boom ouder wordt, verschijnen er scheuren en wordt hij donkerder. De bloeiperiode is van april tot mei. De tere, roze tot witte bloemen zijn niet alleen prachtig om te zien, maar vormen ook een belangrijke voedselbron voor wilde bijen en andere insecten. De kleine, stevige vruchten rijpen vanaf de late zomer en hebben een zuur-zure smaak. Ze zijn moeilijk rauw te eten, maar worden vaak gegeten door vogels en wilde dieren of gebruikt om gelei en sap te maken.

Verzorging en locatie van wilde appels

De wilde appelboom prefereert een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats met voedselrijke, doorlatende grond. Voorkom dat de plant te veel water krijgt, omdat dit de wortels kan beschadigen. Leemachtige of lichtzandige grond is geschikt, zolang de grond niet uitdroogt. Het is een robuuste plant, bestand tegen vorst en verdraagt ​​zelfs lange periodes van droogte – maar alleen als hij goed geworteld is. De eerste jaren na aanplant heeft de plant speciale aandacht nodig, vooral wat betreft de watervoorziening. Als pionierboom is de wilde appelboom ook geschikt voor natuurlijke vergroening of als vogelbeschermingsboom in tuinen en parken.

Wilde appels snijden

Een gewone sectie is niet absoluut noodzakelijk, maar kan helpen om een ​​mooie kroonvorm te behouden en de vitaliteit te bevorderen. Dode, zieke of kruisende takken moeten worden verwijderd, idealiter laat in de winter of heel vroeg in de lente. Om de natuurlijke groeiwijze te behouden, moet u voorzichtig te werk gaan. In de eerste paar jaar kan een trainingskorting nuttig zijn; Daarna is een lichte onderhoudsbeurt meestal voldoende.

Moet je wilde appelbomen bemesten?

In de meeste gevallen wordt de wilde appel geleverd zonder extra toevoegingen. bevruchting uit. In zeer voedingsarme grond kan het toevoegen van wat compost of organische meststof in het voorjaar de groei bevorderen. Ook een Mulchlaag uit bast, humus of bladeren rondom de stam verbetert de bodemstructuur en voedt de boom op een natuurlijke manier. Om het ecologische evenwicht niet te verstoren, moeten chemische meststoffen worden vermeden.

Geef wilde appels voldoende water!

De waterbehoefte van de wilde appelboom hangt sterk af van de locatie en de leeftijd van de boom. Pas geplante bomen hebben de eerste twee tot drie jaar regelmatig water nodig, vooral tijdens droge periodes. De grond rond de stam moet gelijkmatig vochtig gehouden worden. Een laag mulch helpt vocht vast te houden en bevordert het bodemleven. Vooral in de warme zomermaanden kan het nodig zijn om de wilde appel meerdere keren per week water te geven.

Het water moet diep in het wortelgebied doordringen, oppervlakkig water geven is niet voldoende. Het is raadzaam om dit 's ochtends of 's avonds te doen Giessenwanneer de verdamping laag is. Met baumbad irrigatiezakken kan de bewatering veel efficiënter worden gemaakt. Ze geven het water gedurende meerdere uren druppelsgewijs af en zorgen ervoor dat het gelijkmatig in de bodem zakt. De zakken zijn eenvoudig te vullen en hebben een inhoud tot 75 liter. Voor grotere bomen kunnen meerdere zakken gecombineerd worden.