Wintergroene eik water geven

• Oorsprong van de wintergroene eikel
• Verzorging en locatie van wintergroene eikels
• Wintergroene eikels snijden
• Wintergroene eikel water geven
• Wintergroene eikels bemesten

Oorsprong van de wintergroene eikel

De wintergroene eik (Quercus turneri), ook wel Turner-eik genoemd, is een natuurlijke kruising tussen de inheemse zomereik (Quercus robur) en de groenblijvende eik (Quercus ilex) die van nature voorkomt in het Middellandse Zeegebied. De boom werd voor het eerst beschreven in Engeland in de 18e eeuw en is vernoemd naar de koninklijke tuinier Spencer Turner, die deze boom kweekte in Kew Garden nabij Londen.

De oorsprong ervan is een interessant voorbeeld van de combinatie van twee verschillende ecotypen – een winterharde en een groenblijvende soort – waardoor de plant bijzondere eigenschappen krijgt. De wintergroene eik wordt beschouwd als een zeldzame hybride soort die vooral in parken, botanische tuinen en grotere tuinen wordt aangeplant. In het wild komt deze soort niet voor.

Vanwege zijn oorsprong verenigt hij kenmerken van beide oudersoorten: hij is zeer vorstbestendig, maar vertoont ook een zekere wintergroenheid: bij milde winters blijft een groot deel van de bladeren tot in het voorjaar aan de boom zitten. De bladeren zijn ovaal tot langwerpig, leerachtig en glanzend groen, met licht gelobde randen – een typische tussenschakel tussen de gladde bladeren van de groenblijvende eik en de diep gelobde bladeren van de zomereik. In de herfst verkleuren de bladeren doorgaans niet zo sterk, maar blijven ze lange tijd groenachtig of verkleuren ze naar bruin voordat ze langzaam afvallen.

De wintergroene eik groeit vrij langzaam, maar bereikt in de loop van de tijd een hoogte van 10 tot 15 meter en vormt een compacte, ronde kroon met dicht bladerdek.

Verzorging en locatie van wintergroene eikels

De wintergroene eik prefereert zonnige tot halfschaduwrijke locaties met voedselrijke, goed gedraineerde grond. De plant gedijt bijzonder goed op licht kalkrijke grond met matige vochtigheid. De plant verdraagt ​​zowel hitte als korte periodes van droogte en is over het algemeen goed bestand tegen stedelijke omstandigheden zoals luchtvervuiling en bodemverdichting.

In de jeugdfase heeft de plant iets meer aandacht nodig, vooral wat betreft watervoorziening en wortelbescherming. Naarmate de plant ouder wordt, ontwikkelt hij een sterk wortelstelsel en kan hij zelfstandig overleven. De plant groeit langzaam, maar is makkelijk te verzorgen en gaat lang mee.

Wintergroene eikels snijden

Regelmatig snoeien is niet nodig bij de wintergroene eik. Om een ​​stabiele kroon te krijgen, kan het de eerste jaren zinvol zijn om een ​​trainingskap te maken. Naar binnen groeiende, kruisende of dode takken worden verwijderd.

De beste tijd om te snoeien is in de late winter of het vroege voorjaar, wanneer de boom nog in rust is. Om de natuurlijke groeiwijze te behouden, moet grootschalige snoei worden vermeden.

Geef wintergroene eikels voldoende water!

Er komen steeds meer warmere en drogere periodes voor – dit heeft ook gevolgen voor bomen zoals de wintergroene eik. Vooral jonge exemplaren die nog niet goed vastzitten in de grond, zijn afhankelijk van regelmatige watergift. Hoewel de plant relatief goed tegen droogte kan, kan langdurige droogte stress veroorzaken. Dit uit zich in verminderde groei en vroegtijdige bladval.

Gedurende de zomermaanden moet de wintergroene eik flink wat water krijgen. Het is belangrijk dat het water niet alleen in het oppervlak zakt, maar ook diep in de bodem doordringt. Alleen op deze manier kunnen de wortels voldoende vocht opnemen om langere hitteperiodes te overleven. Het beste is om ’s ochtends of ’s avonds water te geven, wanneer de verdamping minimaal is en het water optimaal kan worden opgenomen.

Conventioneel water geven met een tuinslang kan inefficiënt zijn. Veel water verdampt of stroomt van het oppervlak af voordat het de wortels bereikt. Met boombad gietzakken Bewatering is gerichter en duurzamer. De tas wordt als een jas om de boomstam gelegd en gesloten met een rits. Vervolgens wordt het gevuld met 75 tot 100 liter water. Het water wordt gedurende meerdere uren druppelsgewijs afgegeven. Hierdoor blijft de grond gelijkmatig vochtig en kunnen de wortels het water beter opnemen.

Druppelirrigatie zorgt niet alleen voor een effectieve watervoorziening, maar bespaart ook water. Tegelijkertijd bedekt de zak het bodemoppervlak en beschermt tegen overmatige verdamping. Bij grotere bomen of dikkere stammen kunnen meerdere zakken met een rits aan elkaar worden bevestigd. Het plaatsen en vullen gaat snel en eenvoudig: ideaal voor iedereen die bomen efficiënt en milieuvriendelijk wil verzorgen.

Moet ik wintergroene eikels bemesten?

De wintergroene eik stelt weinig eisen en heeft doorgaans geen meststof nodig. Op zeer voedingsarme grond kan het nuttig zijn om in het voorjaar compost of organische meststof toe te voegen. Ook een mulchlaag in het wortelgebied is aan te raden. Deze beschermt tegen uitdroging, onderdrukt onkruid en verbetert de bodemstructuur duurzaam. Vermijd chemische meststoffen, omdat deze schadelijk zijn voor het bodemleven.